F*>k Dance, Let's Art

Achtergrond

De term Fuck Dance, Let's Art werd twintig jaar geleden al in de mond genomen toen voor sommigen de technobeats wat te monotoon begonnen te klinken en artiesten als Autechre en Aphex Twin terug wat uitdaging zochten. Blijkbaar werd het ook nu sommigen te veel en is het weer tijd voor een portie geestesverruiming in de vorm van een compilatie die ons "Sounds From a New American Underground" biedt. Avonturiers als we zijn trekken we onze stevigste stapschoenen aan, klaar om een nieuwe wereld te verkennen.

Nu ja, er staan gelukkig een paar richtingaanwijzers die het ons af en toe wat makkelijker maken. Zo komen we onderweg het geweldige My Girls tegen, volgens ons ook het meest toegankelijke nummer van Animal Collective. En hoogstwaarschijnlijk kent u ook al Crimewave van Crystal Castles vs HEALTH. Het zijn goede gidsen op dit moeilijk stijle bergpad.

Eerder dit jaar bespraken we ook al 'Seek Magic' van Memory Tapes waarop je de prachtige indiedance van Bicycle kon ontdekken. Op F*>k Dance krijgen we de meer club gerichte Horrors Cosmic Dub versie te horen. Het origineel vinden we beter, daar hier de leuke vocalen weggelaten worden. Ook de Birm Marx remix van The Phenomal Handclap Band's 15 To 20 laat ons niet van ons stokje gaan. Zijn eigen nummers (waaronder eentje met Dâm-Funk) die we op zijn Myspace vinden, klinken veel opwindender.

Van opwinding gesproken. De elektro-erotiek van Baghdaddy wordt hier stevig door de mangel gehaald door Creep, van wie we enkel weten dat hij uit Brooklyn komt. Zijn versie van Hot Shit haalt een meer sensueel tempo dan het origineel, maar de synths en vocoders gaan er ver over waardoor we vooral last krijgen van stijve lachspieren.

Ook het vermelden waard lijkt ons Balam Acab. Zij kregen eerder dit jaar al goede kritieken op hun 'See Birds' EP. Het titelnummer, kunnen we nog best omschrijven als door een spookhuis gejaagde triphop. Alles lijkt te kraken en te piepen en creepy vocalen bezorgen ons puntig kippenvel.

Wie je ook vaker ziet opduiken is Toro Y Moi, een van de namen die tegenwoordig bij het hippe chillwave genre hoort. Fax Shadow schippert hier meer tussen Flying Lotus, Untold en Dâm-Funk. Ook genregenoot (en levensgezel blijkbaar) Washed Out maakt een mooie verschijning met het prachtige Tangled. Hideous Men combineert dan weer stuiterende beats met analoge synths en ijzige vocalen die soms doen denken aan Karin Dreijer Andersson van The Knife.

Als al het voorgaande je bevalt dan moet je ook maar de moeite nemen om dit in huis te nemen en ook andere bands als Raw Moans, Pictureplane en oOoOO te ontdekken. Met achttien nummers een stevige trip en dus vooral geschikt voor wie echt wil mee zijn.